«Πράματα και Θάματα»

Φίλοι μου και φίλες μου καλησπέρα σας και για σήμερα. Είμαστε μαζί για να μιλήσουμε και λίγο πολιτιστικά. Μετά την επίσκεψή μου στο θέατρο «Μικρό Παλλάς» για να παρακολουθήσω το «Πράματα και Θάματα» έρχομαι εδώ σε αυτό το βήμα μας για να σας καταγράψω τις εντυπώσεις μου από την παράσταση αλλά και να σας προτρέψω τελικά να πάτε να περάσετε ένα ευχάριστο, και γεμάτο γέλιο δίωρο.

Θεωρώ το θέατρο μια πολύ ωραία διασκέδαση, φυσικά πολύ ανώτερη από το σινεμά. Μέσα σε αυτό το κλίμα και ξεκινώντας από το θέατρο «μικρό παλλάς» πρέπει να σας τονίσω πως αν επισκεφτείτε την συγκεκριμένη παράσταση θα πρέπει να έχετε αρκετή υπομονή γιατί τα καθίσματα είναι πάρα πολύ χαμηλά και δεν μπορείς να κάτσεις σωστά και να απολαύσεις την παράσταση. Πράγμα που συνέβαινε και στην περσινή παράσταση που ανέβαζε ο Θοδωρής Αθερίδης στο θέατρο αποθήκη.

Το έργο από την άλλη πολύ έξυπνο που χρειάζεται να το παρακολουθείς στενά για να καταλάβεις τα βαθύτερα νοήματα του. Η υπόθεση, πως μπορεί ένα σύστημα να φυλακίζει και να ελευθερώνει ανθρώπους που απλά πάνε κόντρα σε αυτό. Παράσταση πολύ - πολύ ανώτερη από μια απλή πρώτη ανάγνωση. Φυσικά στο να κατανοήσεις το έργο πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Γιάννης Ζουγανέλης. Πραγματικά η παρουσία αυτού του καλλιτέχνη δίνει μια νότα πολύ ξεχωριστή στην παράσταση, απίστευτος με γρήγορες ατάκες, παίζει με το κοινό, αυτοσαρκάζεται απλά μοναδικός Γιάννης Ζουγανέλης.

Συνεχίζω την ανάλυσή μου με τον δεύτερο κατά σειρά που εισπράττει πολύ μεγάλο χειροκρότημα από τον κόσμο και για άλλη μια φορά με εντυπωσίασε. Ο Λευτέρης Ελευθερίου, ο Λευτεράκης μας, ξεχωρίζει με απίστευτες ερμηνείες, ατάκες αλλά και γκριμάτσες. Όπως προανέφερα αν δεν υπήρχε ο Ζουγανέλης δύσκολα θα καταλάβαινε ένας κοινός νους την παράσταση αλλά από την άλλη αν δεν υπήρχε ο Λευτέρης σίγουρα το έργο δεν θα είχε τόσες μεγάλες δόσεις άπλετου γέλιου. Θεωρώ πως ο Αθερίδης ποντάρει πάνω στον Ελευθερίου κάθε χρονιά και αυτός τον βγάζει ασπροπρόσωπο. Φυσικά και η καριέρα του Λευτέρη μας είναι διαρκώς ανοδική και για αυτό πολύ σύντομα αναμένω από εκείνον πολύ – πολύ σημαντικά πράγματα στο χώρο του θεάματος.

Η θετική έκπληξη της βραδιάς για εμένα προσωπικά ήταν η ερμηνεία της Κοντογεώργη. Αν και την είχα παρεξηγήσει από την σειρά που συμμετέχει στην τηλεόραση πραγματικά με εντυπωσίασε με την ερμηνεία της. Πολύ προσιτή με τον κόσμο αφού παίζει μέσα σε αυτόν τον περισσότερο χρόνο. Θεωρώ πραγματικά πολύ ανερχόμενη την Κοντογεώργη και θα χρεώσω και αυτήν την πολύ καλή επιλογή στον Θοδωρή Αθερίδη.

Από εκεί και μέρα το έργο συμπληρώνουν η Ιωάννα Τριανταφυλλίδη και ο Μπισμπικόπουλος. Η Τριανταφυλλίδη πολύ κατώτερη από το έργο που παίζει στην τηλεόραση, ενώ ο Μπισμπικόπουλος δείχνει πολύ δυνατός αλλά το έργο δεν έχει γραφτεί πάνω στον δικό του ρόλο οπότε δεν έχει τις ατάκες εκείνες που θα τον αναδείξουν.

Τέλος άφησα τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη του έργου Θοδωρή Αθερίδη. Ότι θα έγραφε ο Αθερίδης ένα τόσο πολιτικοποιημένο έργο που πάει κόντρα στις εποχές του δεν το περίμενα ποτέ. Για αυτόν τον λόγο θα του δώσω ένα μεγάλο μπράβο, όσο για τους επικριτές του, άνθρωποι του συστήματος είναι άρα τι να πουν για αυτό το έργο. Το καλύτερο από όλα είναι φυσικά πως γράφει έργα που δεν κρατάει για τον εαυτό του τις καλύτερες ατάκες και τους καλύτερους ρόλους αλλά τους μοιράζει απλόχερα στους συνεργάτες του. Ωστόσο και πάλι ο Θοδωρής καταφέρνει να δώσει τον δικό του τόνο στο έργο του.

Φίλοι μου και φίλες μου, για να περάσετε ένα όμορφο απόγευμα είναι ακριβώς αυτό που ψάχνετε, άφθονο γέλιο και με νόημα που πολλοί μα πολλοί άνθρωποι του συστήματος δεν θα τολμούσαν ούτε καν να παίξουν. Να τονίσω τέλος, πως οι τιμές των εισιτηρίων είναι προσιτές αφού υπάρχουν για άνεργους και ηλικιωμένους ειδικές τιμές, όπως και η γνωστή σε όλους μας «λαϊκή απογευματινή».

Είναι απλό λοιπόν επειδή στην ζωή μας γίνονται τόσα και τόσα πράματα καιρός να γίνουν και τα θάματα… οπότε «…Ωπ Κομβικό…»!!